Τα έγχορδα όργανα κατέχουν ιδιαίτερη θέση στην παραδοσιακή μουσική της Ελλάδας, προσφέροντας πλούσιο ηχόχρωμα, μελωδική ευλυγισία και ρυθμική συνοδεία. Κάθε περιοχή έχει τα δικά της χαρακτηριστικά όργανα, που συνδέονται άμεσα με την τοπική μουσική παράδοση, τον χορό, το τραγούδι και την κοινωνική ζωή.
Η Κρητική λύρα είναι το πιο εμβληματικό έγχορδο της Κρήτης. Έχει τρεις χορδές και παίζεται με δοξάρι. Ο ήχος της είναι έντονα εκφραστικός και συνοδεύει τους περισσότερους παραδοσιακούς χορούς του νησιού. Πολλές φορές παίζεται με συνοδεία λαούτου, που δίνει ρυθμική βάση και αρμονία.
Το λαούτο είναι έγχορδο με τέσσερις διπλές χορδές και μακρύ μανίκι. Χρησιμοποιείται σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, κυρίως ως συνοδευτικό όργανο, αλλά και σολιστικά. Ανάλογα με την περιοχή, διαφέρει ο τρόπος παιξίματος και το κούρδισμα.
Το μαντολίνο, με τις μεταλλικές χορδές και τον χαρακτηριστικό λαμπερό ήχο του, έχει σημαντική παρουσία στα Επτάνησα, στην Κρήτη και σε άλλες περιοχές, κυρίως για μελωδικό και διακοσμητικό ρόλο στη μουσική.
Το παραδοσιακό βιολί συναντάται κυρίως στα νησιά (όπως στις Κυκλάδες, τα Δωδεκάνησα και τα Επτάνησα), αλλά και στη Στερεά Ελλάδα και στη Θράκη. Παίζεται με ποικίλες τεχνικές, ανάλογα με την τοπική μουσική ιδιομορφία, και αποδίδει με μεγάλη εκφραστικότητα τα τοπικά ιδιώματα.
Το σαντούρι είναι ένα ντουσελάτο έγχορδο (δηλαδή έχει πολλές χορδές) που παίζεται με δύο λεπτά ξύλινα σφυράκια. Έχει πλούσιο, μελωδικό ήχο και χρησιμοποιείται κυρίως στη μικρασιατική, νησιώτικη και ηπειρωτική παράδοση, με έντονη παρουσία στη λαϊκή ορχήστρα.
Ο ταμπουράς είναι πρόγονος του μπουζουκιού και έχει μακρύ μπράτσο και μεταλλικές χορδές. Χρησιμοποιούνταν ευρέως στη δημοτική και λόγια μουσική, ιδιαίτερα κατά την Οθωμανική περίοδο και τη νεότερη ελληνική ιστορία. Το ηχόχρωμά του είναι διαπεραστικό και ταιριάζει σε μελωδίες που φέρουν έντονα ανατολίτικα στοιχεία.
Τα έγχορδα της παραδοσιακής μουσικής δεν είναι μόνο μουσικά εργαλεία, αλλά φορείς πολιτισμού, ιστορίας και τοπικής ταυτότητας. Μεταφέρουν μέσα από τον ήχο τους τις χαρές, τις λύπες, τις παραδόσεις και τα βιώματα του ελληνικού λαού, αποτελώντας ζωντανό σύνδεσμο με το παρελθόν και πολύτιμο μέρος της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
